طمع کشاننده به هلاکت است و نارهاننده ، و ضامنى است حق ضمانت نگزارنده ، و بسا نوشنده که گلویش بگیرد و پیش از سیراب شدن بمیرد ، و ارزش چیزى که بر سر آن همچشمى کنند هر چند بیشتر بود مصیبت از دست دادنش بزرگتر بود ، و آرزوها دیده بصیرت را کور سازد و بخت سوى آن کس که در پى آن نبود تازد . [نهج البلاغه]
 |
 |
سه شنبه 87/9/5 ساعت 12:3 عصر
فلسفه نماز
پاسخ: به این سؤال مىتوان به دو صورت «اجمالى» و «تفصیلى» پاسخ داد. پاسخ اجمالى: هرگاه هدف از عبادت این باشد که نیازمندیهاى خدا رابرطرف کنیم و از پرستش خود بهرهاى به او برسانیم، در این صورت پرسش یاد شده پیش مىآید که خداوند وجودى نامحدود و نامتناهى و پیراسته از هرگونه نقص و نیاز است پس چه احتیاجى به پرستش ما دارد؛ ولى هرگاه هدف از پرستش او، تکامل خود ما باشد، در این موقع عبادت وسیله تکامل و سعادت ماست و دستور او به عبادت، یک نوع لطف و مرحمت و راهنمایى خواهد بود که ما را به کمال شایسته برساند. پاسخ تفصیلى: عبادت و نیایش و هرگونه کارى که براى رضاى خداوند انجام گیرد، داراى یک سلسله آثار گرانبهاى فردى و اجتماعى است و در حقیقت از عالىترین مکتبهاى تربیتى و اخلاقى مىباشد زیرا: اولا: پرستش خداو عبادت وحى حس تقدیر و شکرگزارى را در انسان زنده مىکند، قدر دانى از مقامى که نعمتهاى بزرگ و پرارزشى را در اختیار انسان نهاده، نشانه لیاقت و شایستگى او نسبت به الطافى است که در حق او انجام گرفته است. تشکر و سپاسگزارى از مقام خداوند این نتیجه را دارد که فرد سپاسگزار با عرض تشکر و انجام وظیفه، حقشناسى خود را در برابر نعمتهایى که خدا در اختیار او گذاشته است آشکار و هویدا مىسازد. ثانیا: عبادت و پرستش خدا مایه تکامل روحى انسان است؛ چه تکاملى بالاتر از این که روح ما با جهان بیکران کمال مطلق «خدا» مرتبط گردد و در انجام وظایف بندگى و کارهاى زندگى، از قدرت نامتناهى و نیروى نامحدود او استمداد بطلبد و به اندازهاى شایسته و لایق گردد که بتواند با او سخن بگوید. این مزایا که بطور اختصار بیان گردید در تمام عباداتى که بطور صحیح انجام گیرد وجود دارد؛ در عین حال هر یک از عبادات مانند نماز، روزه، حج و اثر و مزیت مخصوص خود را دارند که به عنوان نمونه به برخى از اسرار این عبادات سه گانه از بزرگترین عبادات اسلامى مىباشند بطور اختصار اشاره مىنماییم تا روشن شود که فایده نیایش و عبادات براى ماست و خدا نیازى به آنها ندارد. 1- نماز موجب یاد خداست: یاد خدا بهترین وسیله براى خویشتن دارى و کنترل غرایز سرکش و جلوگیرى از روح طغیان است. «نمازگزار» همواره به یاد خدا مىباشد، خدایى که از تمام کارهاى کوچک و بزرگ ما آگاه است، خدایى که از آنچه در زوایاى روان ما وجود دارد و یا از اندیشه ما مىگذارد، مطلع و باخبر است و کمترین اثر یاد خدا این است که به خودکامگى انسان و هوسهاى وى اعتدال مىبخشد، چنان که غفلت از یاد خدا و بى خبرى از پاداشها و کیفرهاى او، موجب تیرگى عقل و خرد و کم فروغى آن مىشود. انسان غافل از خدا در عاقبت اعمال و کردار خود نمىاندیشد و براى ارضاى تمایلات و غرایز سرکش خود حد و مرزى را نمىشناسد و این نماز است که او را در شبانه روز پنج بار به یاد خدا مىاندازد و تیرگى غفلت را از روح و روانش پاک مىسازد. به راستى، انسان که پایه حکومت غرایز در کانون وجود او مستحکم است، بهترین راه براى کنترل غرایز و خواستهاى مرزنشناس او همان یاد خدا، یاد کیفرهاى خطاکاران و حسابهاى دقیق و اشتباهناپذیر آن مىباشد. از این نظر قرآن یکى از اسرار نماز را یاد خدا معرفى مىکند: «اقم الصلوة لذکرى؛ نماز را براى یاد من بپادار!» [1] 2- دورى از گناه: نمازگزار ناچار است که براى صحت و قبولى نماز خود از بسیارى از گناهان اجتناب ورزد؛ مثلا، یکى از شرایط نماز مشروع بودن و مباح بودن تمام وسایلى است که درآن به کار مىرود، مانند آب وضو و غسل، جامهاى که با آن نماز مىگزارد و مکان نمازگزار، این موضوع سبب مىشود که گرد حرام نرود و در کار و کسب خود از هر نوع حرام اجتناب نماید؛ زیرا بسیار مشکل است که یک فرد تنها در امور مربوط به نماز به حلال بودن آنها مقید شود و در موارد دیگر بى پروا باشد. گویا آیه زیر به همین نکته اشاره مىکند و مىفرماید: «ان الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر؛ که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه باز مىدارد.» [2] بالاخص اگر نمازگزار متوجه باشد که شرط قبولى نماز در پیشگاه خداوند این است که نمازگزار زکات و حقوق مستمندان را بپردازد؛ غیبت نکند؛ از تکبر و حسد بپرهیزد؛ از مشروبات الکلى اجتناب نماید و با حضور قلب و توجه و نیت پاک به درگاه خدا رو آورد و به این ترتیب نمازگزار حقیقى ناگزیر است تمام این امور را رعایت کند. روى همین جهات، پیامبر گرامى ما(ص) مىفرماید: نماز چون نهر آب صافى است که انسان خود را در آن شست و شو دهد، هرگز بدن او آلوده و کثیف نمىشود. همچنین کسى که در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخواندو قلب خود را در این چشمه صاف معنوى شست و شو دهد، هرگز آلودگى گناه بر دل و جان او نمىنشیند. 3- نظافت و بهداشت: از آنجا که نمازگزار در برخى از مواقع همه بدن را باید به عنوان «غسل» بشوید و معمولا در شبانه روز چند بار وضو بگیرد و پیش از غسل و وضو تمام بدن خود را از هر نوع کثافت و آلودگى پاک سازد؛ ناچار یک فرد تمیز و نظیف خواهد بود. از این نظر نماز به بهداشت و موضوع نظافت که یک امر حیاتى است کمک مىکند. 4- انضباط و وقتشناسى: نمازهاى اسلامى هر کدام براى خود وقت مخصوص و معینى دارد و فرد نمازگزار باید نمازهاى خود را در آن اوقات بخواند، لذا این عبادت اسلامى به انضباط و وقتشناسى کمک مؤثرى مىکند. بالاخص که نمازگزار باید براى اداى فریضه صبح پیش از طلوع آفتاب از خواب برخیزد، طبعا یک چنین فردى گذشته از این که از هواى پاک و نسیم صبحگاهان استفاده مىنماید، به موقع فعالیتهاى مثبت زندگى را آغاز مىکند. آثار فردى و تربیتى نماز به آنچه که گفته شد منحصر نیست؛ ولى این نمونه مىتواند نشانه اسرار بزرگ این عبادت بزرگ اسلامى باشد.نوشته شده توسط: الهه درودی
i ْلیست کل یادداشت های این وبلاگ
صورت وسیرت مهدی
ولادت
علائم امامت
یاران امام مهدی
مشخصات مهدی موعود
[عناوین آرشیوشده]
خانه
:: کل بازدیدها :: :: بازدیدهای امروز:: :: بازدیدهای دیروز:: :: درباره خودم :: :: لینک به وبلاگ :: :: پیوندهای روزانه :: :: لینک دوستان من ::
::دسته بندی یادداشت ها :: مطالب مربوط حضرت مهدی (عج)[9] . تازه ها و دانستنی ها[7] . مطالب تخصصی زراعت و اصلاح نباتات[5] . مطالب قرآنی[5] . جک و اس ام اس[3] . تصاویر زیبا[2] . نماز[2] . تصاویر مذهبی . آشپزی . :: آرشیو :: :: وضعیت من در یاهو:: :: خبرنامه ::
مدیریت
پست الکترونیک
شناسنامه
RSS
Atom
63705
13
23
الهه درودی
دانشجوی کارشناسی زراعت و اصلاح نباتات هستم امیدوارم از مطالب که در وبلاگم گذاشتم خوشتان بیاید شاید دارای نقص هایی باشد ولی با نظر دادن شما امیدوارم بتوانم آن نقص ها را اصلاح کنم
 |
 |
